திருமணம் என்னும் அத்தியாயம் -13.

மேடையில் இருந்தபடி அர்ச்சனாவின் கண்ணீர் அவளது கண்ணத்தை அடைந்திருந்தது. உரவினர் கூட்டம் மேடையை அடைந்திருந்தது.

”எதுக்கு அழர?” என்று அவர்கள் கேட்டது என் செவியை அடைந்திருந்தது.

திருமணம் என்னும் அத்தியாயம் -12.

ஜூலை இருவது இரண்டாயிரத்து பத்தன்பொதில் அர்ச்சனா வெளிப்படையாக சம்மதம் சொன்னதன் அடிப்படையில் திருமணத்தேதியையும் அதன் பிறகான வரவேற்பு தேதியையும் முடிவு செய்யும் நிலைக்கு வந்திருந்தோம்.

திருமணம் என்னும் அத்தியாயம் -11.

ஒரே பாய்ச்சலில் அவர்களின் காலில் விழுந்தேன். சுதாகர் சார் என்ன வாழ்த்தினார் என்றெல்லாம் சரியாக காதில் கேட்கவில்லை. விழவேண்டும் என்று தோன்றியது விழுந்தேன். அப்படியே அருள்ராஜ் சாரின் காலிலும் விழுந்தேன்.

திருமணம் என்னும் அத்தியாயம் -10.

காரில் நான், எனது இடது பக்கத்தில் கஸ்தூரி மாமி, அவருக்கு இடப்புரமாக சத்தியா மாமி, எங்களுக்கு பின்னால் இருக்கையில் அவரது கணவர் பாலு மாமா, தாய்மாமா விஜயகுமார், அவரது மனைவி ரஞ்சினி, அவர்களது மகள் தீபா மற்றும் முன் இருக்கையில் கஸ்தூரி மாமியின் மகளான ராதா ஆகியோர் அமர்ந்திருந்தோம். எனது வலது பக்கத்தில் அர்ச்சனா அமர்ந்திருந்தாள்.