மாப்பிள்ளை நாந்தான். ஆனால் போட்டிருக்கும் சட்டை என்னுடையதில்லை!

கடந்த ஜூன் இருவத்து இரண்டாம் தேதி அன்று நானும் ரிஷியும் சதுரங்கம் விளையாடிக் கொண்டிருந்தோம். மத்தியில் எனது அலைபேசிக்கு நான் முன்பே பதிவு செய்து வைக்காத எண்ணிலிருந்து ஒரு அழைப்பு வந்தது.

சதுரங்கம்.

ரிஷி பக்கத்து வீட்டு பையன். பன்னிரண்டாம் வகுப்பு முடித்திருக்கிறான். நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் இருவரும் சதுரங்கம் விளையாடுகிறோம். பார்வையற்றோருக்கான சதுரங்கப் பலகையைப் பரிட்சையமாக்கிக்கொண்டிருக்கிறான்.

திருமணம் என்னும் அத்தியாயம் -15.

அப்பாவின் கண்கள் அர்ச்சனாவை தேடியபடியே கால்கள் வேகமெடுத்து ஓடிக்கொண்டிருந்தன. அருகில் செல்ல செல்ல வண்டி தெளிவாக தெரிந்தது. அவளும் கண்ணுக்கு தெரிந்தாள். அப்படி தெரிந்த நொடி பயத்தின் நொடியாகத்தான் இருந்தது அவருக்கு.